یکی از بهترین ویژگی های اندروید سادگی آن است. اما همین سیستم عامل به ظاهر ساده تعداد زیادی ویژگی پنهان دارد که بد نیست از آن ها بدانیم. بیش تر این ویژگی های پنهان در منوی Developer Options یافت می شوند و همان طور که از نامش هم پیدا است این بخش مختص توسعه دهندگان برنامه های اندرویدی است و برای کاربران معمولی کارایی چندانی ندارد. یکی از مشهورترین این ویژگی ها USB Debugging است.

USB Debugging چیست؟
به طور خلاصه USB Debugging به دستگاه اندرویدی اجازه می دهد که با کامپیوتر مجهز به Android SDK ارتباط برقرار کند و امکان استفاده از عملیات پیشرفته را بدهد.

وقتی یک برنامه می سازید، باید SDK یا بسته توسعه نرم افزار آن را روی پی سی نصب کنید. SDK در واقع شامل مجموعه ای از ابزار است که برای هر توسعه دهنده ای حیاتی است. ابزاری مثل Debugger، کدهای ساده یا کتابخانه که از اجزا اصلی یک SDK هستند.

SDK به توسعه دهنده امکان می دهد که وظایف مشترک را بدون نیاز به کد نویسی دوباره انجام دهد. مثلا اندروید به طور پیش فرض دارای قابلیت پرینت کردن است. پس وقتی یک برنامه می نویسید، نیازی نیست دوباره این وظیفه را به آن اضافه کنید. تنها کافی است که این قابلیت را از کتابخانه فرا خوانید و از آن بهره ببرید.

شما به عنوان کاربر می توانید از خود دستگاه اندرویدی کارهای زیادی انجام دهید، اما یک توسعه دهنده مسلما به آپشن های بیش تری نیاز خواهد داشت. مخصوصا زمانی که می خواهد جزئیات خطاهای رخ داده را جمع آوری کند. پیدا کردن این اطلاعات از گوشه و کنار گوشی کار بسیار دشواری خواهد بود، پس با کمک SDK، آن ها می توانند این کار را خیلی ساده انجام دهند.

از USB Debugging چه استفاده ای می توان کرد؟
بدون USB Debugging نمی توانید دستورات پیشرفته را از طریق کابل USB به هندست خود بفرستید. معمول ترین دلیل استفاده از USB Debugging این است که توسعه دهندگان از طریق آن برنامه ها را وارد دستگاه خود می کنند و روی آن ها تست انجام می دهند.

وقتی یک برنامه را در Android Studio می نویسید و می خواهید آن را تست کنید، می توانید آن را تنها با چند کلیک به دستگاه اندرویدی خود بفرستید. هر زمان هم که ایجاد برنامه به پایان برسد خیلی سریع روی دستگاه اندرویدی اجرا می شود و دردسرهای دانلود کردن نسخه APK و نصب را ندارد.

کاربران دیگر از USB debugging برای روت کردن دستگاه استفاده می کنند. تنها کافی است که هندست را به پی سی متصل کنید و از ابزارهای روت موجود بهره ببرید.

استفاده دیگری که می توان از این قابلیت داشت، مرتبط به دستورات (Android Debug Bridge (ADB می شود. ADB به شما امکان می دهد که APKهای موجود روی پی سی را روی هندست نصب کنید، فایل بفرستید، دریافت کنید و لاگ های لازم را جهت پیدا کردن خطاها ببینید. در ضمن ADB و Fastboot می توانند دستگاهی را که دیگر روشن نمی شود، نجات دهند.

قدیم ترها از USB debugging برای موارد دیگری هم استفاده می شد. از مهم ترین آن ها گرفتن اسکرین شات از طریق USB بود. این قضیه مال زمانی است که اندروید هنوز دستور خاصی برای گرفتن عکس از صفحه نمایش نداشت.

چگونه USB debugging را فعال کنیم؟



در گوشی های جدید باید این قابلیت را در منوی Developer Options بیابید. منویی که به صورت پیش فرض مخفی است. برای ظاهر کردن آن باید به تنظیمات بروید و روی گزینه About phone ضربه بزنید. سپس در این بخش عنوان Build number را بیابید. روی این گزینه چندین بار ضربه بزنید تا نوتیفیکیشنی ظاهر شود.

حالا دوباره به تنظیمات بروید و About phone را انتخاب کنید. این بار یک عنوان جدید با نام Developer options می بینید. روی آن ضربه بزنید و به دنبال USB debugging زیر گزینه Debugging باشید. حالا آن را فعال و هشدار اندروید را هم تایید کنید.



حالا هندست را به کامپیوتر وصل کنید و آن را با تایید پنجره ای که باز می شود به کامپیوتر بشناسانید. این کار برای محافظت از دستگاه در برابر حمله های نرم افزاری سودمند است.

آیا USB Debugging امن است؟
با اتصال دستگاه به پورت USB در صورتی که کسی به آن پورت دسترسی داشته باشد ممکن است اطلاعات تان در معرض خطر قرار بگیرد. پس اگر به کامپیوتری اعتماد ندارید این کار را انجام ندهید.

به علاوه با فعال بودن USB Debugging و اتصال آن به سیستم ممکن است افراد بتوانند از طریق ADB و بدون آن که نیازی به دانستن پین باشد، به هندست شما دستوراتی را بفرستند. اگر نیازی نیست که به صورت مداوم دستگاه را پی سی متصل کنید، بهتر است USB Debugging را غیر فعال کنید.

منبع

شیوا محمدی